Góry Świętokrzyskie Najstarsze polskie góry

Góry Świętokrzyskie oglądane z daleka rysują się na widnokręgu jako niewysokie wzniesienia, jakby garby wśród pagórkowatego terenu. Także z bliska nie zadziwiają ani wysokością pojedynczych wzniesień, ani dzikością stoków, ani też wysokością obszaru, który zajmują.

Góry Świętokrzyskie były przez wiele milionów lat niszczone przez wody płynące, deszcze, śniegi i lody. Spowodowało to obniżenie tych gór o złagodzenie kształtów. Góry Świętokrzyskie są chętnie odwiedzane przez turytów. Znajduje się tu niezwykła rozmaitość skał, różnorodne formy terenu, tajemnicze ruiny zamków, liczne zabytki bogatej przeszłości oraz ginące już lasy modrzewiowo jodłowe.

Dla krajobrazu Góry Świętokrzyskich charakterystyczne są niewysokie pasam górskie oddzielone rozległymi dolinami, w których leniwie płyną rzeki. Najwyższe pasmo tych gór - Łysogóry - zbudowane jest z bardzo twardych skał - piaskowców kwarcytowych. Skały te, mimo swej twardości, uległy w ciągu wieków silnemu zniszczeniu. Dzieła tego dokonała woda zamarzająca i rozmarzająca w szczelinach skalnych. Kwarcyty pękały i z litej skały tworzyły się głazy o ostrych krawędziach. Dziś możemy je oglądać na stokach Łysogór. Są to gołoborza.